در راستای شروع به کار مجدد پس مانده های طیف علامه در دانشگاه شهرکرد

انجمن اسلامی(طیف علامه) چگونه به زباله دان تاریخ پیوست؟

جنبش دانشجویی ایران در نخستین سال های پس از تاسیس دانشگاه تهران ایجاد گردید. در واقع در سال ۱۳۲۱ در دانشکده پزشکی، تشکلی با عنوان انجمن اسلامی دانشجویان در مقابل جولان دهی گرایشات ماتریالیستی در دانشگاه و رونق گرفتن جریان مارکسیستی شکل گرفت. با شکل گرفتن نهضت امام خمینی(ره) در دهه ۱۳۴۰ و ارتباط دانشجویان با روحانیون و روشنفکران مسلمان فعالیت اسلامی دانشجویان منسجم تر شد. وجود طیف های مختلف دانشجویی با گرایشات مختلف در آن زمان باعث شد تا تمایز بین دانشجویان معتقد به رهبری امام(ره) و بقیه گروه های دانشجویی ایجاد گردد و مرزها و صفوف مشخص تر گردد و بدین ترتیب دو جناح «دانشجویان مسلمان» و انجمن های اسلامی دانشجویان از هم جدا شوند و نطفه اولیه شکل گیری انجمن های اسلامی به شکل فعلی به وجود آید. پس از پیروزی انقلاب اسلامی در سال ۱۳۵۸ دانشجویان مسلمان در پی رهنمود امام(ره) که به آنها فرمودند: «بروید تحکیم وحدت کنید» و به منظور ایجاد هماهنگی بین انجمن های اسلامی، یک تشکل واحد دانشجویی را تحت عنوان «اتحادیه انجمن های اسلامی دانشجویان دانشگاه های سراسر کشور (دفتر تحکیم وحدت) ایجاد و در قالب آن به فعالیت پرداختند. بدین ترتیب دفتر تحکیم وحدت رسماً در این سال تاسیس شد. اصالت و استمرار هر حرکتی وابسته به اهداف و آرمان های آن حرکت است؛