عاشقانه های یک بچه بسیجی

تا بیافتد روسریت از سر مشقت می کشند

بادها الــــحق والانصـــاف زحمت می کشند

بس که هرجا بر سرت دعواست حتی شانه ها

انتظـــار تـــــار مویت را بــــــه نوبت مــی کشند

چشـــم تو... ابــروی تو... یاللعجب این روزها

مست ها را هم به محراب عبادت می کشند

جای هر روزی که بی تو در دلم زخمی نشست

رسم زندان است بر دیــــــوار آن خط می کشند

میوه می چینـــم، برایــــم برگ ها را پس بزن

دست هایم پشت پیراهن خجالت می کشند

بس کــــه در عین ریـــــا مردم فریبند آخــرش

چشم هایت را به دنیای سیاست می کشند

پس مواظب باش وقتی عابران سر به زیر

با زبان بـی زبانــــی از تو منت می کشند

مردم چشمم بـــه خـون از دولت عشقت نشست

هرچه مردم می کشند از دست دولت می کشند

پی نوشت: 

بارها تلاش کردم در روند زندگی طرحی نو در اندازم و می در ساغر اندازم اما واقعا غیر ممکن بود این بار به لطف خدا و نگاه پر از لطف ائمه بخصوص  حضرت علی بن موسی الرضا (ع) و بی بی معصومه(س) با وارد شدن به عرصه تاهل ، خود به خود این تغییر زاویه دید و نگاه به مسائل حاصل شد برخلاف برخی دوستان که عرصه مبارزه فرهنگی را تنها برای ایام تعطیلی و مجردی و بیکاری می دانند بنده بعد از ازدواج نسبت به این موضوع جدی تر و محکم تر شده ام و بنای زندگی خود را بر مبارزه بنا نهادم  البته به لطف دعای دوستان و عنایت امام زمان (ع) انشاالله

آنچه شیران را کند روبه مزاج

ازدواج است ازدواج است ازدواج