دلمان برای محسن دهه 60 تنگ شده
يكشنبه, ۱۳ مهر ۱۳۹۳، ۰۹:۰۴ ب.ظ
آقا محسن! خیلی وقت است روی شانه هایت، “چفیه” ندیده ایم. کاش این روزها باز هم “لباس خاکی” بپوشی و به جای ریاست و سیاست، برای شهادت بکوشی. آقا محسن! تو فرمانده “همت” بودی و سردار “باکری”. اگر شهید شده بودی، ما الان عکس تو را بزرگ تر زده بودیم به دیوار. ما اما مرده پرست نیستیم .آقا محسن! من تو را برای “جنگ جنگ تا پیروزی” می خواهم و اینها تو را برای “صلح صلح تا شکست”. آقا محسن! من تو را برای “بالا” می خواهم و اینها تو را برای “نشست”.سبزوار رضایی مرد روزهای سخت جنگ که با حکم امام به سمت فرماندهی کل سپاه پاسداران منصوب شد وازآن پس بود که نام محسن برسرزبانها افتاد.جنگ با تمام فراز و فرودهای خود در روزهای آخر به سر می برد.وقتی امام اعلام پذیرش آتش بس کردند بهت و حیرت همه رزمندگان را فرا گرفت که امام صراحتا دلیل اتخاذ تصمیم تلخی را که در مورد آتش بس گرفتند و از آن تعبیر به نوشیدن جام زهر کردند، نامه محسن رضایی ذکر می کنند و در قسمت دیگر این نامه به دیدگاه نخست وزیر وقت (میرحسین موسوی) و مسئولان جنگی و سیاسی (هاشمی رفسنجانی) اشاره می کنند: «آقای نخست وزیر از قول وزرای اقتصاد و بودجه، وضع مالی نظام را زیر صفر اعلام کردهاند، مسئولان جنگ میگویند تنها سلاحهایی را که در شکستهای اخیر از دست دادهایم، به اندازه تمام بودجهای است که برای سپاه و ارتش در سال جاری در نظر گرفته شده بود. مسئولان سیاسی میگویند از آنجا که مردم فهمیدهاند پیروزی سریعی به دست نمیآید، شوق رفتن به جبهه در آنها کم شده است. شما عزیزان از هر کس بهتر میدانید که این تصمیم برای من چون زهر کشنده است ولی راضی به رضای خداوند متعال هستم» در این نامه به صورت کاملا بدیهی همسویی محسن رضایی، میرحسین موسوی و هاشمی رفسنجانی در تحمیل آتش بس و نوشاندن جام زهر به امام(ره) علیرغم میل ایشان به آتش بس قابل ملاحظه است.در سال 1376 و در اوایل دولت خاتمی رضایی علیرغم میل رهبری رسما از فرماندهی سپاه استعفا داد، از سپاه جدا شد و بنا بر تمایل هاشمی رفسنجانی به مجمع تشخیص مصلحت رفت و رئیس کمیسیون اقتصادی مجمع شد. با حکم مقام معظم رهبری، به سمت دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام منصوب و به ریاست کمیسیون اقتصاد کلان مجمع تشخیص مصلحت برگزیده شد. محسن رضایی در این سالها فعالیتش را در مجمع تشخیص مصلحت نظام متمرکز کردهاست. از کارهای او در این شورا میتوان به نقش او در تدوین سند چشم انداز بیست ساله ایران و نیز اصلاح قانون سرمایه گذاری خارجی در مجمع تشخیص مصلحت اشاره نمود محسن رضایی در سال ۱۳۷۸ خود را کاندیدای نمایندگی مجلس شورای اسلامی در تهران کرد و در فهرست «ائتلاف خط امام و رهبری» قرار داشت، اما موفق به کسب آرای لازم نشد. او همچنین در انتخابات ریاست جمهوری ۱۳۸۴ نیز با شعارانتخاباتی «دولت عشق» حضور یافت، اما دو روز پیش از برگزاری انتخابات کنارهگیری خود را اعلام کرد رضایی یکی از نامزدهای دوره دهم ریاست جمهوری ایران نیز بود.رضائی با ایده «دولت ائتلافی»و بصورت مستقل وارد انتخابات شد. وی نفر سوم از بین کاندیداهای چهارگانه شد محسن رضایی دراردیبهشت سال88 بیانیهای رسمی در خصوص حضور خود در انتخابات دهم ریاست جمهوری خطاب به مردم منتشر کرد که در آن برخلاف منویات مقام معظم رهبری در خصوص عدم سیاهنمایی و تخریب علیه دولت، همانند میرحسین موسوی، کروبی، اقدام به سیاه نمایی و تخریب دولت و رئیس جمهور منتخب مردم کرد. در این بیانیه و دیگر اظهار نظرهای محسن رضایی در خصوص دولت و رئیس جمهور، می توان شباهتهای عجیبی با بیانیه ها و اظهارنظرهای موسوی یافت. در واقع مرور نظرات رضایی علیه دولت و شخص رئیس جمهور منتخب مردم و مقایسه آن با نظرات موسوی، کروبی و هاشمی علیه دولت و رئیس جمهور، خواننده را به شباهت های عمیقی که بین آنها و تفاوت فاحشی که با منویات مقام معظم رهبری وجود دارد، رهنمون سازد بعد از انتخابات و در حالی که موسوی با بیانیه های خود ادعای دروغین تقلب در انتخابات را مطرح کرد و طرفداران افراطی و ضدانقلاب خود را برای آشوب و فتنه و مقابله با نظام و انقلاب به خیابانها فراخواند، رضایی نیز علیرغم سخنان مقام معظم رهبری در خصوص سلامت انتخابات و تبریک معظمله به مردم برای ایجاد این حماسه و پیروزی بزرگ برای انقلاب و نظام، بیانیه ای صادر کرد و در آن با ایجاد تشکیک در انتخابات، خواستار رسیدگی به اعتراض خود شد.در واقع محسن رضایی که خود را تابع ولایت فقیه می داند و سال ها شاهد برگزاری انتخابات سالم و باشکوه در طول تاریخ30 ساله انقلاب بوده است، با دلایلی که پس از بررسی شورای نگهبان واهی بودن آنها ثابت شد، همراه با موسوی و کروبی طعم شیرین پیروزی و حماسه بزرگ حضور40 میلیونی مردم و رای به انقلاب و نظام را به کام ملت بزرگ ایران اسلامی تلخ کرد. پس از حوادث روز عاشورا و هتک حرمت این روز توسط هوادران موسوی و در حالی که در این چند ماهه برآیند عملکرد موسوی و هوادارانشان تردیدی برای مردم باقی نگذاشته که آنها به دنبال ریشه کن کردن اسلام و نظام و اصل ولایت فقیه هستند، رضایی در نامه ای به مقام معظم رهبری که بازهم شباهتهای زیادی با نظرات و آراء موسوی و هاشمی دارد، با نادیده گرفتن موارد پیشگفته، از ایشان درخواست رهنمود برای ایجاد وحدت با سران فتنه را می نماید! این در حالی است که همه سیاستمداران و نیروهای دلسوز و متعهد به انقلاب و نظام و اسلام بالاتفاق بر عدم امکان وحدت با منافقین جدید و عاملان آشوب ها و سران فتنه که اعتقادی به ولایت فقیه و اصول مسلم انقلاب و نظام ندارند، تاکید دارند.بنابراین آن چه مسلم است محسن رضایی از یک طرف ادعای ولایتمداری و انقلابی بودن دارد ولی از سوی دیگر در عمل مواضع و سخنانش همنوایی جدی با موسوی و دشمنان نظام و انقلاب دارد. همان موسوی که بعد از وقایع عاشورا به جای محکوم کردن هتاکی حامیانش به ساحت مقدس حضرت اباعبدالله الحسین(ع) و اعلام بیزاری از آنها، باصدور بیانیه ای رسما از آنها حمایت کرد و همان دشمنانی که حضور میلیونی مردم انقلابی پس از حادثه روز عاشورا را تخطئه کردند و برای نامه رضایی به مقام معظم رهبری سوت و کف زدند. شایسته است رضایی به جای این نامه نگاری ها، برای اثبات ولایتمداری و همراهی با مردم انقلابی ایران اسلامی، به ابهاماتی که در خصوص شباهت مواضعش با سران فتنه و دشمنان نظام و در عین حال تفاوت هایی که با منویات ولایت فقیه و مردم انقلابی دارد و همچنین نیات واقعی خود پاسخ روشن دهد.اما اتفاق قابل تامل خبر مرگ پسر رضایی بود که مدتها رسانه ها تحت تاثیر خود قرار داد. مرگ پر از ابهامی که در یکی از هتل های امارات اتفاق افتاد و ذهن همه را پر از سوالاتی کرد که واقعا پسر محسن رضایی در آنجا بدنبال چه چیز بوده؟آیا دنبال تحقق اسلام ناب بوده است؟آیا تابعیت وی به یکی ازکشورهای اروپا برای سردار قابل توجیه است؟ اگر دکتر به جای جهت گیریهای تند روزانه علیه سیاستهای دولت و دادن تزهای بلا استفاده اقتصادی وتز اداره مملکت آن هم به صورت فدارالیسم که در چین و روسیه به سرانجامی نرسیده است کمی برای تربیت پسرش وقت می گذاشت. آقای رضایی مواظب باشید هم نشینی با برخی سیاستمداران بین دکتر محسن و سردار محسن فاصله نیندازد بهتر است سرگذشت یاران امام که این اواخر جلوی خط امام ایستادند را نصب العین خود قرار دهید
۹۳/۰۷/۱۳