کسی که به وقت یاری رهبرش در خواب باشد زیر لگد دشمنش بیدار می شود
آرمان خواهی انسان مستلزم صبر بر رنج هاست پس برادر خوبم برای جانبازی در راه آرمانها یاد بگیر که در این سیاره رنج صبورترین انسانها باشی. سید مرتضی آوینی telegram.me/eghaedi
"بهار سال شصت و پنج روزى که امام (ره) در بستر بیمارى بودند، فراموش نمىکنم. ایشان دچار ناراحتى قلبى شده بودند و تقریباً ده، پانزده روزى در بستر بیمارى بودند. در آن زمان من در تهران نبودم. آقاى حاج احمد آقا- آقازاده ى محترم ایشان به من تلفن کردند و گفتند سریعاً به آنجا بیایید؛ فهمیدم که براى امام (ره) مسأله یى رخ داده است. آناً حرکت کردم و پس از چند ساعت طى مسیر، خود را به تهران رساندم... خدمت امام (ره) رفتم و هنگامى که نزدیک تخت ایشان رسیدم، منقلب شدم و نتوانستم خودم را نگهدارم و گریه کردم. ایشان تلطف فرمودند و با محبت نگاه کردند...
در آن لحظهی ى که امام (ره) ناراحتى قلبى پیدا کرده بودند، ما به شدت نگران بودیم. وقتى که من رسیدم، ایشان انتظار و آمادگى براى بروز احتمالى حادثه را داشتند. بنابراین، مهمترین حرفى که در ذهن ایشان بود، قاعدتاً مى باید در آن لحظه ى حساس به ما مى گفتند. ایشان گفتند: قوى باشید، احساس ضعف نکنید، به خدا متکى باشید، «اشدّاء على الکفّار رحماء بینهم» باشید، و اگر باهم بودید، هیچکس نمى تواند به شما آسیبى برساند. به نظر من، وصیت سى صفحه یى امام (ره) مىتواند در همین چند جمله خلاصه شود."
✅ کار جدى براى مواجههى با این تهاجم فرهنگى، از حوزه صادر نمیشود. ✅هر کس هر چه میخواهد بگوید، بگوید- جامعهى مدرسین اعلام موضع کند؛ انتظار ما این است. ✅تصور این است که جامعهى مدرسین این جورى میتواند به حیات سیاسى خود و به اعتبار و آبروى سیاسى خودش ادامه دهد. با سکوت و از کنار مسائل رد شدن، نمیشود آدم اعتبارش را حفظ کند. اصلًا اقتدار و اعتبار، در بیان صریح مواضع و ایستادگى بر سر مواضع حاصل میشود. ولو لطماتى هم بر انسان بخورد، همان لطمات به اعتبار انسان مىافزاید. ✅در زمینهى مسائل کشور موضع بگیرید؛ نه حالا فقط در زمینهى انتخابات و آدمها و اینها- آنها ممکن است مصلحت باشد، ممکن است نباشد؛ آن را خودتان هر جور مصلحت دانستید، عمل کنید- اما در مسائل عمومى کشور اعلام موضع کنید. یکجا موافقید، موافقت کنید، یک جا مخالفید، مخالفت کنید؛ معلوم بشود که این، موجود زندهى فعال وارد در صحنه است. ✅آقایان مراجع را پشتیبانى اطلاعاتى کنید؛ والّا وقتى شما نرفتید، دیگران میروند یک چیزهایى میگویند و با اطلاعات غلط، این خلأ اطلاعاتى را پر میکنند.
✅یکى از کارهاى مهمى که به نظر من پیش روى جامعه ى مدرسین است، این است که بنشیند و آن محدوده ى وظایف خودش را تعریف کند. ممکن است بعضى از کارها یک روزى جزو وظایف شما بوده؛ اما امروز جزو وظایف محسوب نشود؛ فرض کنید مثلًا در زمینه ى تعیین و معرفى نامزد مجلس، یا ریاست جمهورى، یا شوراى شهر، من باب مثال در قم؛ ممکن است اینها جزو کارها نباشد؛ من نمى گویم هست یا نیست، بلکه اعتقادم این است که خود مجموعه باید بنشینند و تشخیص بدهند که هست یا نیست. در این دوره ى انتخابات، دیدیم اختلاف پیدا شد و این اختلاف بیرون هم منعکس شد؛ واقعاً خوب هم نبود؛ یعنى نشان دهنده ى این بود که در یک امر نه چندان زیربنایى، بین مجموعه ى محدودى که جامعه ى مدرسین است، اختلاف نظر عمیقى وجود دارد! این، خوب نیست.
من در طول مدت نهضت و انقلاب به واسطهی
سالوسی و اسلامنمایی بعضی افراد، ذکری از آنان کرده و تمجیدی نمودهام که
بعد فهمیدم از دغلبازی آنان اغفال شدهام. آن تمجیدها در حالی بود که خود
را به جمهوری اسلامی متعهد و وفادار مینمایاندند و نباید از آن مسائل سوء
استفاده شود؛ و میزان در هر کس حال فعلی او است.
در زمانی که
مردم حزبالله برای یاری اسلام، فرزندان خود را به قربانگاه میبرند چه
وقت گله و استعفا است. شما در سنگر نخستوزیری در چارچوب اسلام و قانون
اساسی به خدمت خود ادامه دهید،......
بازخوانی متن استعفای مهندس موسوی و پاسخ
امام(ره) به این استعفا اما میتواند روشنگر تعامل بی رودربایستی امام راحل
با فردی باشد که همواره برای توجیه دوره و عملکرد خود از بنیانگذار فقید
انقلاب اسلامی هزینه میکند.
در داخل خانواده، کار و روحیّات مرد را نباید از زنان توقّع کرد؛ روحیات زن را هم در خانواده نباید
کسی از مرد توقّع کند. هر کدام یک خصوصیات طبیعی و روحی دارند که مصلحت
بشر، مصلحت جامعه، مصلحت نظام اجتماعی زن و مرد این است که روحیّات و
خصوصیات مرد وزن در تعامل اینها در داخل خانواده دقیقاً
رعایت شود؛ که اگر رعایت شد، هم این خوشبخت است و هم آن. اما کسی به کسی
حقّ ظلم کردن، زور گفتن و استخدام کردن ندارد. بعضی از مردان خیال میکنند
که زن وظیفه دارد همهی کارهای مربوط به آنها را انجام دهد. البته در محیط خانواده،
زن و مردی که به هم علاقه دارند، با کمال میل و شوق، کارها و خدمات یکدیگر
را انجام میدهند؛ اما انجام دادن از روی میل، غیر از این است که کسی احساس
کند، یا این طور عمل کند که گویا وظیفهی زن است که باید مثل یک مستخدم،
خدمت مرد را به آن شکل انجام دهد. چنین چیزی در اسلام وجود ندارد. 20/12/75
وقتی دیگر نتوانی تحمل کنی. وقتی تمام راهها را بسته ببینی. وقتی صبرت تمام شده. وقتی تندرویها و کندرویهایت امانت را بریدهاند. وقتی ازتنبلیهایت خسته شدهای. وقتی دیگر روی قول دادن نداری. وقتی کارهای نیمهتمام، برایت دهنکجی میکنند و وجداندرد گرفتهای. چند راه بیشترنداری:
- همین شرایط را بپذیری و عادت کنی؛
- بیخیالش بشوی و همهچیز رارها کنی وبگویی هرچه شد،شد!
- همت کنی، تکانی به خودت و روحت بدهی....
آن وقت شورش میکنی برعلیه وضعی که داری.همۀعادتهای بدت را بههم میریزی، ازنو میسازی وشروع میکنی.توبه همان شورش است برعلیه آنچه که برای خودت به غلط ساخته ای... .اگر قصد شورش داری... بسمالله... .